وقتی نیروی انتظامی بتواند بدون تحمل برخی فشارها، مانعان آزادی های مشروع را دستگیر کند و اینان هم بی هیچ تبعیضی به مجازات قانونی خود برسند، آنگاه می توان گفت که ممنوع السخنرانی نداریم و الّا با چنین وضعیتی، ممنوع السخنرانی ها را نه وزرات کشور و قانون که شعبان بی مخ ها تعیین می کنند و این، برازنده ایران و نظام جمهوری اسلامی ایران نیست.

در کشور لیست سیاهی دراین خصوص که چه کسی می تواند صحبت کند یا نکند نداریم/ این که گفته می شود کار حزبی هزینه دار هست ،غیرقابل انکار و قابل قبول است و با توجه به سیر تاریخی کشور این امر بطور کامل محسوس تر می شود.